تعیین ارزش غذایی پنج گونه از گیاهان مرتعی منطقه داراب

این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و ارزش غذایی پنج گونه از گیاهان مرتعی منطقه داراب به نام های درمنه (artemisia herbalba)، کیکم (acer monspessulanum)، الوک (amigdalus lycoiedes)، بادام کوهی (amigdalus scoparia) و سلمه تره (atriplexleoculod) که پس از جمع آوری نمونه های گیاهی و آسیاب آن ها طبق روش های استاندارد، ترکیبات شیمیایی آن ها شامل ماده خشک (dm)، ماده آلی (om)، پروتئین (cp)، چربی (ee)، خاکستر (ash)، به دیواره سلولی (ndf) و دیواره سلولی بدون همی سلولز (adf)، به روش استاندارد تعیین شدند. به منظور اندازه گیری میزان تجزیه پذیری ماده خشک نمونه های گیاهی مورد مطالعه از روش کیسه های نایلونی اسبفاده شد. گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم با روش تولید گاز (in vitro) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مربوط به ترکیبات شیمیایی نشان داد که گونه آتریپلکس بیشترین میزان پروتئین خام (72/11%) و گونه بادام کوهی بیشترین میزان ndf (05/69 %) و همچنین، بیشترین میزان adf (55/52 %) را دارا بودند. الوک نیز کمترین میزان ndf (62/52 %) و adf (66/38 %) را به خودش اختصاص داد. (05/0p<) در آزمایش کیسه های نایلونی الوک، آتریپلکس، درمنه، کیکم، بادام کوهی به ترتیب، بیشترین تا کمترین درصد تجزیه پذیری ماده خشک را به خود اختصاص دادند. در آزمایش تولید گاز الوک، آتریپلکس، کیکم، درمنه، بادام کوهی به ترتیب بیشترین تا کمترین حجم تولید گاز را نشان دادند. بررسی نتایج نشان می دهد که که بین ترکیبات دیواره سلولی این گونه های گیاهی و تجزیه پذیری ماده خشک همبستگی مثبتی وجود دارد. در مجموع چهار گونه آتریپلکس، الوک، کیکم و درمنه از پنج گونه، گیاهان مورد مطالعه ارزش غذایی قابل قبولی از نظر ترکیبات شیمیایی و گوارش پذیری دارند و می توان از آن ها به عنوان بخشی از احتیاجات علوفه ای در جیره دام ها استفاده نمود.